Większość ewangelicznie wierzących zna 2. Koryntian 5:21. Werset ten mówi, że Chrystus stał się grzechem, abyśmy mogli stać się sprawiedliwością Bożą w Nim. Najczęstszym sposobem rozumienia tego wersetu jest to, że kiedy człowiek wierzy w Pana Jezusa Chrystusa, wszystkie jego grzechy są przenoszone na Chrystusa Jezusa Pana, a sprawiedliwość Chrystusa jest dana wierzącemu w Chrystusa. Jest to tak zwane podwójne przypisanie. Według podwójnego przypisania wierzący jest całkowicie sprawiedliwy, ponieważ otrzymał sprawiedliwość Chrystusa.
Kilka lat temu doktorant wysłał mi e-mail z prośbą o przeczytanie jego pracy doktorskiej. Napisał on pracę o 2. Koryntian 5:21 i bronił powszechnego sposobu interpretacji. Zmusiło mnie to do nieco dokładniejszego przyjrzenia się kontekstowi. Nie chcę zajmować się powszechną interpretacją, ale chciałbym przedstawić inny sposób rozumienia tego wersetu. Może to skłonić niektórych czytelników do spojrzenia na niego w inny sposób.
Powszechne rozumienie 2. Koryntian 5:21 ma charakter ewangelizacyjny. Postrzega ten werset jako opis tego, co dzieje się w momencie wiary. Jednak gdy przyjrzałem się kontekstowi, stało się jasne, że Apostoł Paweł mówił do wierzących o tym, jak powinni żyć. Innymi słowy, kontekst dotyczy uświęcenia, a nie początków zbawienia wiecznego. Zwykła interpretacja wydaje się nie na miejscu w takim kontekście.
Temat życia chrześcijańskiego jest jasno podkreślony przez Apostoła Pawła, zarówno przed, jak i po 2. Koryntian 5:21. W 2. Koryntian 5:9-10 Paweł mówi, że jego celem jest zadowolenie Pana Jezusa Chrystusa w służbie, ponieważ stanie przed tronem sądowej stolicy Chrystusa. Omawia śmierć Chrystusa, ale nie w świetle tego, co oznacza ona dla zbawienia wiecznego. Paweł mówi, że śmierć Chrystusa uczy nas, jak żyć (2. Koryntian 5:14-15). Życie to jest możliwe, ponieważ w Chrystusie istnieje nowe stworzenie (2. Koryntian 5:17).
Rozważania na temat śmierci Chrystusa w 2. Koryntian 5:14-15 wydają mi się istotne. Jeśli śmierć Chrystusa w 2. Koryntian 5:14-15 służy wyjaśnieniu chrześcijańskiego życia, dlaczego automatycznie zakładamy, że opisuje ona to, co dzieje się w momencie wiary?
Po 2. Koryntian 5:21 Paweł kontynuuje rozważania na temat życia w sprawiedliwości. Zachęca wiernych w Koryncie, aby odpowiedzieli na jego nauczanie i przykład. Następnie opisuje, jak on i ci, którzy są z nim, starają się postępować (2. Koryntian 6:1-10).
Czy słowo „sprawiedliwość” w 2. Koryntian 5:21 odnosi się do doskonałej sprawiedliwości Chrystusa, którą wierzący otrzymuje w momencie wiary? Słowo to pojawia się jeszcze sześć razy w 2. Koryntian 3:9; 6:7,14; 9:9-10; 11:15. Każdy z tych wersetów mówi o prawym życiu chrześcijańskim.
Zastanawiam się, czy nie powinniśmy ponownie rozważyć tematu 2. Koryntian 5:21. Czy może on również dotyczyć życia chrześcijańskiego? W Rzymian 6:10-12 Paweł mówi, że Chrystus umarł dla mocy grzechu i że wierzący umarł dla tej mocy i powinien uznać to za swoją rzeczywistość. W rezultacie wierzący nie musi służyć grzechowi. Może żyć sprawiedliwie.
Czy 2. Koryntian 5:21 może odnosić się do tego samego? Na krzyżu Chrystus wziął na siebie grzechy świata. Złamał moc grzechu dla tych, którzy w Niego wierzą. Ci, którzy wierzą, mogą teraz stać się sprawiedliwością Bożą w Nim. Greckie słowo „stać się” ma wiele zastosowań i jest bardzo elastyczne. Może mieć niuans tworzenia czegoś.
W świetle tego, jak słowo „sprawiedliwość” jest używane w 2. Koryntian i kontekście 2. Koryntian 5., można mocno argumentować, że 2. Koryntian 5:21 dotyczy tego, dlaczego wierzący mogą żyć sprawiedliwie. Myślę, że argument ten jest mocniejszy niż tradycyjny sposób rozumienia stwierdzenia Pawła. Nie wiem, czy mój argument przekona kogokolwiek, ale mam nadzieję, że przynajmniej niektórzy rozważą tę alternatywę.
________
Ken Yates (ThM, PhD, Dallas Theological Seminary) jest redaktorem czasopisma Grace Evangelical Society i mówcą GES na wschodnim wybrzeżu i za granicą. Jego najnowsza książka to Hebrajczycy: Partnerzy z Chrystusem.
Jeśli chcesz zadać pytanie dotyczące danego bloga, napisz do nas na adres ges@faithalone.org.
