Nie wiem, czy technicznie poprawne jest nazywanie prezentem czegoś, co kupujesz dla siebie. Słyszałem jednak, że ludzie czasami tak mówią. Postanowiłem więc przeszukać Google. Wpisałem „kupowanie sobie prezentu”. Zaskoczyło mnie, że pojawiło się 566 milionów wyników. Pierwszy wynik brzmiał: „Badania wykazały, że wydawanie pieniędzy na innych może przynieść nam więcej szczęścia niż wydawanie pieniędzy na

Kiedy byłem kapelanem w wojsku, uczęszczałem do silnie kalwińskiego seminarium. Wszyscy moi profesorowie twierdzili, że jeśli ktoś jest prawdziwym chrześcijaninem, to nie może nieustannie grzeszyć. Powszechnym przykładem tego poglądu było to, że „prawdziwy” chrześcijanin nie może być praktykującym homoseksualistą. Kiedy miałem okazję, wskazywałem, że chrześcijanin może popełnić (i „praktykować”!) każdy grzech. Nasza grzeszna aktywność nie

Wiele z biblijnych relacji nas zaskakuje. Przykładem jednej z nich jest 2. Księga Mojżeszowa 32:1-7. Jest to powszechnie znany fragment. Mojżesz udał się na górę Synaj, aby otrzymać Prawo od Pana Boga. Pozostał na górze przez czterdzieści dni. Naród izraelski znajdował się u podnóża góry, pod przywództwem brata Mojżesza, Aarona, który był drugim zwierzchnikiem Izraela.

Dzisiaj nagrałem siedmiominutowy film na YouTube o tym samym tytule. Powinien on pojawić się na kanale Grace Evangelical Society na YouTube mniej więcej w czasie publikacji tego bloga. Kiedy ukończyłem Dallas Theological Seminary w 1982 roku, nazywałem siebie kalwinistą. Uważałem się za trzypunktowego kalwinistę. Zdałem sobie sprawę, że wszystkie pięć punktów stanowi jedność. Albo wierzysz

„Paweł […] w nadziei życia wiecznego, jakie obiecał przed czasami wiecznymi Bóg, Ten, który nie kłamie, a objawił we właściwym czasie, swoje Słowo przez zwiastowanie, które mi jest powierzone według rozkazu Boga, Zbawiciela naszego” (Tytusa 1:1-3). „[…] Abyśmy będąc usprawiedliwieni Jego łaską, stali się dziedzicami według nadziei życia wiecznego” (Tytusa 3:7). Co Paweł miał na

Dick przeczytał mój ostatni blog zatytułowany „Jak w jasny sposób i z łatwością dzielić się naszą wiarą, ewangelizując tak, jak ewangelizował Pan Jezus?”. To skłoniło go do zadania następującego pytania: Dziękuję za waszą służbę, którą uważam za pomocną i zachęcającą. Mam jednak do Ciebie pytanie, które koncentruje się wokół słowa „(u)wierzyć” w Ewangelii Jana. Piszesz