Zwrot „pluton egzekucyjny stojący w kręgu” może być używany w sposób humorystyczny. To opisuje sytuację, w której ludzie atakują wspólny cel, ale w końcu atakują samych siebie. Kiedy nie trafiają w cel znajdujący się w środku koła, to wtedy strzelają do siebie nawzajem. Ale zwrot ten może być również ostrzeżeniem. Osoba może być częścią plutonu

W niedawnym blogu napisałem, że niektórzy w kręgach zwolenników teologii Darmowej Łaski (TDŁ) „sugerują …, że rzymscy katolicy, prawosławni i protestanci wyznający zasadę zbawienia z uczynków, że oni wszyscy narodzili się na nowo”. (Zobacz artykuł pod tytułem: „Kto jest zwolennikiem Darmowej Łaski, według GES?”). Dwóch uczestników w pewnym podcaście rzuciło się na słowo „wszyscy” w

Jeremiasz jest powszechnie uznawany za typ Chrystusa. Tak wiele rzeczy w jego życiu przypominało życie Chrystusa. Ale ostatnio zdałem sobie sprawę z tego, że Jeremiasz zapowiada także inną ważną osobę w Nowym Testamencie. Tą osobą był Jan Chrzciciel (JCh). Jest też wiele paraleli między JCh a Panem Jezusem. Jeśli więc Jeremiasz zapowiada Pana Jezusa, to

Bóg nagradza nas, kiedy znosimy próby z miłości do Niego. To jest ważna kwestia, na którą Jakub wskazuje w Jk 1:12: Błogosławiony człowiek, który znosi próbę, bo gdy zostanie wypróbowany, otrzyma koronę życia, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują. (UBG) Mamy radzić sobie z próbami w taki sposób, aby oddawać cześć Bogu i aby

Nie wszyscy ludzie, którzy identyfikują się jako wyznawcy Teologii Darmowej Łaski (TDŁ) zgadzają się z tym, że trzeba uwierzyć w Jezusa ze względu na [podarowywane] wieczne życie/nieodwołalne zbawienie/trwałe usprawiedliwienie, aby być częścią Bożej wiecznej rodziny. W rzeczywistości niektórzy, którzy wyznają przekonanie do TDŁ, nazywają takie nauczanie fałszywą ewangelią. Jeden z profesorów seminarium teologicznego, krytykując stanowisko

Bob (nie ja) zadaje to ważne pytanie: „Czy poselstwo ewangelii musi zawierać wezwanie do ludzi do tego, aby żałowali za swoje grzechy?” Jeśli przez „poselstwo ewangelii” rozumiemy przesłanie usprawiedliwienia przez samą wiarę, którego Paweł broni w Liście do Galacjan, to odpowiedź brzmi: nie. Słowa żałować i żal/skrucha nie występują ani razu w obronie ewangelii przez

Ostatnio na jednym z naszych blogów pojawił się następujący komentarz: „Według Jezusa, gdybyś znał dar Boży i wiedział, kim On jest, który ofiarowuje ci ten dar, prosiłbyś Go o ten dar, a On by ci dał ten dar. Jana 4:10.” Choć piszący z pewnością miał dobre intencje, ten komentarz nie jest całkiem poprawny. Zwróć uwagę

Pewien teolog, który prowadzi krótkoterminowe nauczania misyjne, w artykule z 2018 r. przedstawił ciekawą sugestię. Napisał on następującą rzecz: Jeżeli wieczne bezpieczeństwo [wierzącego odnośnie swego wiecznego przeznaczenia] musi być przedmiotem naszej wiary, to dlaczego we fragmentach mających na celu zapewnienie o tym tych, którzy wierzą [w Pana Jezusa], mówi się o nim jako o rezultacie

Johns Hopkins University, Ottawa University i Southern Methodist University [Południowi Metodyści] mają jako swoje motto łacińskie tłumaczenie „Prawda was wyzwoli”: Veritas Liberabit Vos. Jest to jednym z najbardziej znanych, ale i najbardziej niewłaściwie rozumianych powiedzeń Jezusa. W Ewangelii Jana 8:30, Jan mówi nam: „Gdy to mówił, wielu uwierzyło w Niego.” Słowa: „wielu uwierzyło w Niego”

Bóg powiedział Adamowi i Ewie: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się; napełniajcie ziemię” (Gen 1:28). Po potopie Bóg powtórzył to samo przykazanie Noemu i jego synom (Gen 9:1). Człowiek miał się rozmnażać i napełniać ziemię. Było to przykazanie, a nie sugestia. Nie wiemy, jak bardzo ludzkość rozprzestrzeniła się po ziemi przed potopem. Przypuszczalnie rozproszenie ludzi był