Wiele z biblijnych relacji nas zaskakuje. Przykładem jednej z nich jest 2. Księga Mojżeszowa 32:1-7. Jest to powszechnie znany fragment. Mojżesz udał się na górę Synaj, aby otrzymać Prawo od Pana Boga. Pozostał na górze przez czterdzieści dni. Naród izraelski znajdował się u podnóża góry, pod przywództwem brata Mojżesza, Aarona, który był drugim zwierzchnikiem Izraela.
Naród nie mógł być w lepszych rękach przez te czterdzieści dni. Sam Bóg wybrał Aarona na rzecznika Mojżesza w Egipcie, w czasie gdy Mojżesz stawał przed faraonem. Aaron wiernie wypełniał swoje obowiązki. Odegrał kluczową rolę w sprowadzeniu przez Boga dziesięciu plag na Egipt. Był świadkiem wszystkiego, co Bóg uczynił, w tym również rozstąpienia się Morza Czerwonego. Mojżesz ufał swojemu bratu, a wszystko w 2. Księdze Mojżeszowej sugeruje, że zaufanie to było właściwie ulokowane. Aaron był prorokiem Boga.
Podczas gdy Mojżesz przebywał na górze Synaj, lud stał się niespokojny. Najwyraźniej uznali, że Mojżesz nie wróci i że potrzebują bogów, którzy dokończą dzieło wprowadzenia ich do Ziemi Obiecanej. W Egipcie widzieli wielu fałszywych bogów, więc byli przyzwyczajeni do wielobóstwa. Być może pomyśleli, że skoro Bóg, z którym Mojżesz spotkał się na górze, opuścił ich, to stworzą sobie innego, który zajmie Jego miejsce.
W tym celu udali się do swojego przywódcy, Aarona. Początkujący czytelnik Biblii prawdopodobnie parsknąłby śmiechem, dowiadując się o ich prośbie. Wydaje się, że mógłby uznać za pewne, że prawa ręka Mojżesza nigdy nie zgodziłaby się na taki bluźnierczy plan.
Dlatego 2. Księga Mojżeszowa 32 zaskakuje nas. Aaron zgodził się na ich prośbę, a nawet zrobił więcej, niż poprosili. Polecił im, by oddali mu swoją złotą biżuterię. Przetopił biżuterię i użył metalu do stworzenia złotego cielca. Zbudował ołtarz, na którym złożył mu ofiary. Na koniec ogłosił, że następnego dnia odbędzie się święto ku czci ich nowego boga. Z tego, co rozumiem, uroczystość prawdopodobnie obejmowała grzechy seksualne.
Dlaczego Aaron zrobił te rzeczy? Wydaje się, że podobnie jak jego współtowarzysze, Aaron był pod wpływem swoich tradycji. W Egipcie on również widział różnych bogów wykonanych ze złota. Czczono tam cielce. Nie przeszkadzała mu idea politeizmu. Jasne, doskonale rozumiał, że Bóg na górze dokonał wielkich rzeczy, ale w jego mniemaniu, w świetle opóźnienia Mojżesza, może ‘inny bóg’ mógłby pomóc ludziom i dokończyć to, co zaczął Bóg, który rzucił Egipt na kolana.
Oczywiste jest, że działania Aarona podobały się ludziom. A było ich wielu — być może około dwóch milionów. Trudno jest odrzucić życzenia tak wielu ludzi, gdy jest się samemu. Tekst przedstawia obraz Aarona, który stał się popularnym człowiekiem w narodzie. Przekształcił nawet to podeptanie Bożych praw w ogólnonarodową imprezę! Presja otoczenia może być potężną siłą! Przemijającą rozkoszą jest bycie docenianym i otrzymywanie komplementów ludzi tego świata. Wyobraź sobie, jak to jest, gdy jest się chwalonym przez dwa miliony ludzi.
W 1. Liście do Koryntian 10 Paweł Apostoł mówi wierzącym w Koryncie, że mogą wyciągnąć wnioski z tego, co stało się z Izraelitami w czasie wyjścia z Egiptu. Wierzący powinni uważać, aby nie upaść, naśladując to, co oni (1. Koryntian 10:12).
Należałby do nich Aaron. Chociaż jesteśmy chrześcijanami, to nasze przesądy, zabobony i tradycje wraz z naszym pochodzeniem mogą sprawić, że zapomnimy o tym, co powiedział Pan Bóg. Akceptacja świata może stać się dla nas ważniejsza niż podobanie się Panu Bogu. Musimy uważać. Jeśli przydarzyło się to Aaronowi, nigdy nie powinniśmy myśleć, że nie może przydarzyć się nam.
______
Ken Yates (ThM, PhD, Dallas Theological Seminary) jest redaktorem czasopisma „Journal of the Grace Evangelical Society” oraz prelegentem GES na wschodnim wybrzeżu USA, oraz za granicą. Jego najnowsza książka to: Hebrajczycy: Partnerzy z Chrystusem.
Jeśli chcesz zadać pytanie dotyczące danego bloga, napisz do nas na adres ges@faithalone.org.
