Nauka o zbawieniu, znana również jako soteriologia (od greckiego słowa oznaczającego zbawienie: sōtēria, i greckiego słowa „logos”, oznaczającego „słowo”, „naukę” ), zazwyczaj jest dzielona na pięć do dziesięciu głównych kategorii. Prawie wszystkie traktaty o soteriologii zaczynają się od Osoby Chrystusa i dzieła Chrystusa. Postanowiłem podzielić moje blogi na temat soteriologii na Osobę Chrystusa, dzieło Chrystusa, obietnicę Chrystusa i zwiastowanie Chrystusa. W części pierwszej rozważymy rolę Osoby Chrystusa w naszym zbawieniu.
Nie mogłoby być zbawienia dla grzesznych ludzi, jeśli Bóg nie zapewniłby doskonałego Zbawiciela. Nic mniejszego niż doskonałość nie byłoby w stanie tego uczynić.
System składania ofiar w Starym Testamencie wymagał nieskalanych ofiar. Starotestamentowe składanie ofiar wskazywało na nadchodzącego Mesjasza: „A każdy kapłan staje codziennie do wykonywania służby Bożej, wiele razy składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów. *Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga;” (Hbr 10:11-12). Paweł powiedział: „On bowiem tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.” (2Kor 5:21).
Nie mogło być doskonałego Zbawiciela, chyba że sam Bóg stałby się człowiekiem, co też uczynił.
Pan Jezus jest Bogiem, a także jest z Bogiem (Jana 1:1). To znaczy, że ma On wszystkie atrybuty bóstwa: Jest wieczny, święty, sprawiedliwy, dobry, słuszny, kochający, wszechmocny, wszechwiedzący i nieskazitelny. Bóg składa się z trzech Osób – Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jedna istota. Trzy Osoby. Chociaż nie możemy zrozumieć, jak to możliwe, akceptujemy to, ponieważ Bóg mówi nam, że jest trzema Osobami, ale jedną Istotą.
Nieskazitelność oznacza, że Jezus w Swoim bóstwie i w Swoim doskonałym człowieczeństwie oraz w Swojej zjednoczonej Osobie był niezdolny do grzechu. On nie tylko nie zgrzeszył. On nie mógł zgrzeszyć.
Następujące tytuły Chrystusa występujące w Nowym Testamencie pokazują znaczenie Jego Osoby w naszym zbawieniu: Droga, Prawda, Życie, wierny Arcykapłan, Nasienie niewiasty, Syn Boży, Syn Człowieczy, Święty, Ten, który nie znał grzechu, Alfa i Omega, Zbawiciel świata.
Ludzie nie muszą rozumieć wszystkiego o Osobie Chrystusa, aby mieć życie wieczne. Muszą natomiast rozumieć, że jest On w pełni zdolny dać życie wieczne wszystkim, którzy w Niego uwierzą, z tego powodu, w tym celu.
Jak bardzo ludzie muszą wierzyć w Osobę Chrystusa, aby zostać zbawionym?
Po tym jak Zane Hodges przedstawił dwa poselstwa o tym, jak doprowadzić człowieka do wiary w Chrystusa, niektórzy ludzie skrytykowali go. Twierdzili, że mówi on, iż ktoś mógłby uwierzyć w kogokolwiek o imieniu Jezus i mieć życie wieczne. Mógłbyś zostać zbawiony wierząc w ogrodnika, lekarza lub architekta o imieniu Jezus. Tak długo, jak ma on na imię Jezus, możesz być zbawiony na zawsze wierząc w niego. Nie musi to być Jezus z Biblii.
Hodges tego nie powiedział. To, co on mówił, to to, że celem nie jest Osoba Chrystusa lub dzieło Chrystusa, ale obietnica Chrystusa. Dopóki ktoś nie uwierzy w obietnicę Chrystusa, którą sam Jezus nazwał darem Bożym (Jana 4:10, 14; Obj 22:17), dopóty nie narodzi się na nowo, nawet jeśli ma ortodoksyjne [rygorystycznie przestrzegający zasad jakiejś doktryny] przekonania co do Osoby i dzieła Jezusa.
Hodges powiedział, że Osoba Chrystusa i dzieło Chrystusa powinny prowadzić nas do wiary w obietnicę Chrystusa, życie wieczne. To jest solidna teologia i solidny ewangelizm.
Jeśli i dopóki ktoś nie uwierzy, że obietnica Jezusa o nieodwołalnym życiu wiecznym w wersetach takich jak Jana 3:16 jest prawdziwa, nie może narodzić się na nowo.
Trzeba wierzyć, że Jezus jest tym, za kogo się podaje – gwarantem życia wiecznego. Żaden zwykły śmiertelnik nie mógłby dać nikomu życia wiecznego. Ludzie muszą wierzyć, że z powodu tego, kim On jest, Jezus musi wypełnić Swoją gwarancję, że ktokolwiek w Niego uwierzy, nie zginie, ale będzie miał życie wieczne.
Bóg-Człowiek, Pan Jezus Chrystus, jest jedyną Osobą w całej historii, która mogła wykupić i zagwarantować zbawienie wszystkim, którzy po prostu w Niego uwierzą, w tym celu.
On jest przedmiotem zbawczej wiary. Nie jesteśmy wiecznie bezpieczni [odnośnie własnego wiecznego przeznaczenia] z powodu naszych uczynków lub z powodu naszej wiary i naszych uczynków. Jesteśmy bezpieczni na zawsze, ponieważ wierzymy w Jezusa odnośnie daru życia wiecznego.