Nie używam Facebooka ani Twittera. Ale Shawn używa. Powiedział mi, że niektórzy ludzie w sieci zastanawiają się, dlaczego ja [Bob Wilkin] lub GES1 mamy być arbitrem tego, czym jest Teologia Darmowej Łaski2 (TDŁ), a zatem kto jest zwolennikiem TDŁ.
Wieczne przeznaczenie każdego człowieka będzie oparte na tym, czy uwierzył w zbawcze przesłanie, czy nie. Ci, którzy nigdy nie uwierzyli w nie, będą wiecznie potępieni (Jana 3:16).
Żaden człowiek, poza Panem Jezusem Chrystusem, który jest zarówno Bogiem, jak i Człowiekiem, nie może wybrać, co jest zbawczym przesłaniem. Bóg określił, co trzeba zrobić, aby posiadać życie wieczne.
Ponieważ nasza służba jest poświęcona jasności w ewangelizacji i uczniostwie, jest oczywistym, że zajmujemy stanowisko w sprawie tego, co trzeba zrobić, aby zostać zbawionym. Możemy mieć rację. Możemy się mylić. Ale sposobem na określenie tego, czy mamy rację, czy nie, nie jest przeprowadzenie internetowej ankiety ani badanie historii kościoła. Większość rzadko ma rację, zwłaszcza gdy chodzi o zbawcze przesłanie.
Sposobem na stwierdzenie, czy mamy rację, czy nie, w kwestii zbawczego przesłania, jest badanie Pisma Świętego (Dz 17:11). Pismo Święte nie jest zagmatwane odnośnie kwestii tego, co trzeba zrobić, aby zostać zbawionym.
Nie twierdzimy, że wszyscy będą zbawieni. Nie twierdzimy, że istnieje wiele różnych poselstw zbawczych. Wskazujemy na to, że Słowo Boże jest jasne. Poselstwem zbawczym, zwanym także w Biblii obietnicą życia lub poselstwem życia, jest to, że wszyscy, którzy uwierzą w Pana Jezusa Chrystusa ze względu na obiecywane życie wieczne, to wtedy mają to życie [na zawsze]. Innym sposobem powiedzenia tego jest to, że każdy, kto uwierzy, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, to ma życie wieczne (Jana 11:25-27; 20:31; 1 Jana 5:1). Uwierzyć, że Jezus jest Chrystusem, Synem Bożym, to uwierzyć w to, że On gwarantuje życie wieczne tym wszystkim, którzy w Niego uwierzą, z tego powodu.
Ja nazywam ten pogląd Darmową Łaską (po angielsku „Free Grace”). Inni ludzie, którzy używają tej samej etykiety, mają zdecydowanie inny pogląd na to, co trzeba zrobić, aby zostać zbawionym.
Według wielu osób, które identyfikują się z Darmową Łaską, życie wieczne i usprawiedliwienie są rezultatem wiary w Jezusa, a nie tym, ze względu na co w Niego wierzymy.
Zastanówmy się więc, co to oznacza w odniesieniu do Ew. Jana 5:24, 6:47 i 11:26 [odpowiednio stosując takie poglądy tych osób].
Ew. Jana 5:24:
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto słucha mego słowa i wierzy temu, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie będzie potępiony, ale przeszedł ze śmierci do życia.
Część tego wersetu, w którą trzeba uwierzyć, aby mieć życie wieczne, brzmi: „Kto słucha mego słowa i wierzy temu, który mnie posłał”. Wszystko inne ma być częścią rezultatu uwierzenia w to – rezultatu, w który nie trzeba wierzyć, aby narodzić się na nowo [według poglądu tych osób].
Ew. Jana 6:47:
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto wierzy we mnie, ma życie wieczne.
„Ten, kto wierzy we mnie”. Dalsza część tego wersetu ma zawierać zachęcającą prawdę o uczniostwie, ale nie istotną zawartość czegoś, w co trzeba uwierzyć, aby narodzić się na nowo [według poglądu tych osób].
Ew. Jana 11:26:
A każdy, kto żyje i wierzy we mnie, nigdy nie umrze. Czy wierzysz w to?
Zbawcze przesłanie w tym wersecie znajduje się w słowach rozpoczynających go: „A każdy, kto żyje i wierzy we mnie…”. Obietnica, że wierzący nigdy nie umrze (= ma życie wieczne) ma nie być częścią zbawczego przesłania, w które trzeba uwierzyć, aby nastąpiło nowe narodzenie [według poglądu tych osób].
Nie ma dla mnie najmniejszego sensu w tym, aby obietnica życia wiecznego była zbędną informacją.3 Te skrócone wersje Jana 5:24, 6:47 i 11:26 są niepełnymi myślami. Nie są nawet propozycjami/stwierdzeniami, w które można uwierzyć lub nie uwierzyć. Bez obietnicy życia wiecznego nie ma w tym skróconym przekazie żadnego przesłania.
Czy uważasz, że przekaz o życiu wiecznym to zbędna informacja? Czy Pan Jezus także uważał to za zbędną informację?
____________
1 GES – Grace Evangelical Society [Ewangelikalne Stowarzyszenie Łaski]
2 Free Grace Theology
3 Jeśli obietnica zapewnionego/bezpiecznego zbawienia nie jest czymś, w co musimy uwierzyć, aby narodzić się na nowo, to dlaczego Pan Jezus wspominał o tym prawie za każdym razem, gdy ewangelizował? Dlaczego mówił o potrzebie wiary w dar Boży (życie wieczne) i Dawcę tego daru, w samego Mesjasza, kobiecie przy studni (Jana 4:10, 14, 25-26)? Dlaczego po wypowiedzeniu Swojej obietnicy wiecznego bezpieczeństwa dla wszystkich, którzy w Niego uwierzą, zapytał Martę: „Czy wierzysz w to?” (Jana 11:26b)? I dlaczego Paweł powiedział, że jest przykładem dla tych, którzy uwierzą w Jezusa „ku życiu wiecznemu” (1 Tm 1:16)? Praktycznym skutkiem postrzegania obietnicy życia wiecznego jako niebędącej istotną prawdą ewangelizacyjną jest to, że wtedy postrzegamy prawie wszystkich w chrześcijaństwie jako narodzonych na nowo. Wszyscy ludzie w chrześcijaństwie twierdzą, że wierzą w Jezusa. I wszyscy oni wierzą w niektóre prawdy o Nim. Ale większość z nich nie wierzy w to, że po prostu przez wiarę w Niego ma życie wieczne, na zawsze (co też Pan Jezus miał właśnie na myśli, kiedy mówił o wierze w Niego). Oczywiście, niektórzy, którzy identyfikują się z teologią Darmowej Łaski, rzeczywiście twierdzą, że prawie wszyscy w chrześcijaństwie, poza sektami, są narodzeni na nowo [posiadają życie wieczne]. My jednak w GES jesteśmy przekonani o tym, że zbawienie przez uczynki nie jest zbawczym przesłaniem (np. J 5:39-40; 6:28-29; Ga 1:8-9; 2,16; Ef 2:9; Obj 22:17). Dlatego staramy się ewangelizować członków naszych rodzin i przyjaciół, którzy są pobożnymi katolikami, prawosławnymi lub protestantami wyznających zbawienie przez uczynki.
