Wielu wyznawców chrześcijaństwa uważa, że kiedy Biblia mówi o sprawiedliwych, ma na myśli tych, którzy narodzili się na nowo. Zgodnie z tym poglądem każdy, kto jest sprawiedliwy w swojej pozycji przed Bogiem – czyli usprawiedliwiony – jest również sprawiedliwy w swoim praktycznym chodzeniu i doświadczeniach codzienności.

Niektórzy chrześcijanie twierdzą, że jeśli osoba sprawiedliwa przestaje praktykować sprawiedliwość i nie chce już żyć sprawiedliwie, to wtedy traci życie wieczne i przestaje być usprawiedliwiona przed Bogiem.

Inni twierdzą, że jeśli osoba sprawiedliwa przestaje żyć w praktycznej sprawiedliwości i nie chce już być sprawiedliwa w swoim codziennym działaniu i praktycznym doświadczeniu, nie uzyska tego, co nazywają ostatecznym zbawieniem, chyba że nawróci się, upamięta się i pokutuje, a potem ponownie będzie chciała żyć sprawiedliwie i faktycznie wytrwa w sprawiedliwym życiu.

Jednak według Pisma Świętego ci, którzy narodzili się na nowo, to ci, którzy uwierzyli w Pana Jezusa Chrystusa dla życia wiecznego, niezależnie od tego, czy po tym uwierzeniu chcą w praktycznym codziennym życiu być sprawiedliwymi i czy żyją sprawiedliwie, czy niesprawiedliwie (Jana 3:16; Efezjan 2:8-9).

Prawdą jest, że Biblia nazywa prawymi ludzi, którzy żyją w sposób prawy i sprawiedliwy. Nie jest jednak prawdą, że Biblia naucza, iż wszyscy wierzący są sprawiedliwi w ich praktycznym działaniu i codziennym doświadczeniu. Niektórzy ludzie narodzeni na nowo są sprawiedliwi w ich praktycznym działaniu i codziennym doświadczeniu, a inni nie.

W Piśmie Świętym występuje motyw błogosławieństwa i przekleństwa. Jest to idea, że Bóg błogosławi posłuszeństwo i przeklina nieposłuszeństwo. W tym motywie nie chodzi o to, kto ma życie wieczne, a kto nie ma życia wiecznego. Życie wieczne jest zależne od uwierzenia w Pana Jezusa Chrystusa dla życia wiecznego, a nie od stylu życia czy uczynków zbawionego człowieka. W idei, że Bóg błogosławi posłuszeństwo i przeklina nieposłuszeństwo, chodzi o błogosławieństwa lub przekleństwa w tym życiu.

Czytając fragmenty Pisma Świętego, które odnoszą się do prawych, pobożnych i mądrych, nie odnośmy ich automatycznie do ludzi narodzonych na nowo przez uwierzenie w Pana Jezusa Chrystusa ku życiu wiecznemu. Czytając fragmenty Biblii o niesprawiedliwych, bezbożnych i głupich, nie odnośmy ich automatycznie do ludzi nieodrodzonych, którzy nie uwierzyli w Pana Jezusa Chrystusa ku życiu wiecznemu. To są niezależne sprawy. Posiadający życie wieczne wierzący, który jest niesprawiedliwy w działaniu, może być pod gniewem Bożym. Niewierzący, który nigdy nie uwierzył w Pana Jezusa Chrystusa dla życia wiecznego, może żyć sprawiedliwie. Wierzący mogą doświadczać przekleństw Bożych, a niewierzący mogą doświadczać błogosławieństw Bożych.

W angielskiej Biblii wyrażenie „prawy” występuje tylko dziewięć razy w Nowym Testamencie w odniesieniu do ludzi. Wszystkie dziewięć odnosi się do tych, którzy są sprawiedliwi w swoim doświadczeniu (Mateusza 9:13; 13:43; 23:29; 25:37, 46; Marka 2:17; Łukasza 5:32ⁱ). Pan Jezus Chrystus nie przyszedł, aby wezwać sprawiedliwych do upamiętania lub pokuty. Pan Jezus Chrystus przyszedł, aby wezwać grzeszników do upamiętania i pokutyⁱⁱ.

Jednak greckie słowo dikaios występuje w Nowym Testamencie osiemdziesiąt jeden razy, choć rzadko w odniesieniu do ludzi. W wielu z tych przypadków jest ono tłumaczone jako „sprawiedliwy”, a nie „prawy”. Zobacz poniższe przykłady:

Mateusz 1:19: Józef był sprawiedliwym człowiekiem w swoim doświadczeniu.

Mateusz 10:41 (3 razy): Przyjęcie sprawiedliwego człowieka przyniesie nagrodę sprawiedliwego człowieka.

Łukasz 1:6: Elżbieta i Zachariasz, przyszli rodzice Jana Chrzciciela, byli sprawiedliwi przed Bogiem i postępowali zgodnie z przykazaniami.

Łukasz 23:50: Józef był człowiekiem dobrym i sprawiedliwym.
Dzieje Apostolskie 10:22: Korneliusz był nazywany sprawiedliwym człowiekiem, zanim narodził się na nowo (zobacz Dzieje Apostolskie 11:14). Chociaż to był jeszcze niewierzący w Pana Jezusa Chrystusa, to Łukasz w natchnionym Piśmie Świętym nazwał go „człowiekiem pobożnym i bogobojnym” (Dzieje Apostolskie 10:1-2).

List do Hebrajczyków 11:4: Abel był sprawiedliwy w swoim życiu.

List Jakuba 5:16: Skuteczne modlitwy sprawiedliwego mają wielką moc.

Objawienie 22:11: Niech sprawiedliwy nadal będzie sprawiedliwy.

Żaden z tych przykładów nie narzuca jednoznacznie ani nie sugeruje, że wszyscy wierzący chcą żyć sprawiedliwie, ani, że żyją sprawiedliwie lub wytrwale dążą do sprawiedliwego życia. Te fragmenty Biblii odnoszą się po prostu do tych, którzy żyli sprawiedliwie.

Znalazłem tylko trzy przykłady, w których słowo dikaios prawdopodobnie odnosi się do tych, którzy są sprawiedliwi ze względu na swoją pozycję (ale niekoniecznie ze względu na swoje praktyczne chodzenie w sprawiedliwości lub codzienne sprawiedliwe doświadczenia): Mateusza 13:49; Łukasza 14:14; Dzieje 24:15.

Użycie tego słowa jest jeszcze bardziej wyraźne w Starym Testamencie.

W Starym Testamencie znajduje się czternaście odniesień do sprawiedliwych. Wszystkie odnoszą się do praktycznego życia w codziennej sprawiedliwości i faktycznego doświadczania godnego pobożności życia (Job 12:4; 27:17; Psalm 7:9; 37: 12; Przypowieści 3:33; 4:18; 17:15; 21:15; Izajasza 26:7; 29:21; Treny 4:13; Amosa 5:12), z wyjątkiem Habakuka 2:4, „sprawiedliwy żyje z wiary”. Nawet to może odnosić się do doświadczenia, jeśli autor twierdzi, że ci, którzy są sprawiedliwi w swoim codziennym praktycznie sprawiedliwym życiu, i żyją z wiary.

W Starym Testamencie słowo „prawy” występuje 134 razy. Byłoby to dobre słowo do tego, abyś osobiście je przestudiował. W zasadzie wszystkie wystąpienia tego słowa odnoszą się do praktycznego chodzenia w sprawiedliwości i codziennego doświadczania godnego sprawiedliwości życia. Na przykład 1. Mojżeszowa 18:23, 25; Psalm 1:5, 6; 34:15; 37:21; Przypowieści 11:23, 30, 31; Malachiasza 3:18.

Niestety, większość komentatorów rozumie sprawiedliwych i prawych zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie jako odnoszących się automatycznie do tych, którzy są odrodzeni z góry. W ich błędnym rozumieniu ci, którzy są odrodzeni, żyją sprawiedliwie w ich doświadczeniu.

Ross komentuje Psalm 1:5:

Na podstawie kontrastu między pobożnymi a niegodziwymi psalmista napisał, że Bóg oddzieli sprawiedliwych od niegodziwych w sądzie. Sprawiedliwi to ci, którzy są związani przymierzem z Panem, żyją Jego Słowem i wytwarzają rzeczy o wiecznej wartości. Bóg rozdzieli sprawiedliwych i grzeszników, tak jak człowiek oddziela pszenicę od plew („Psalmy” w BKC, str. 791).

Jeśli to miałoby być prawdą, to sztucznie uczyniłoby Psalm 1 sprzecznym z Ewangelią Jana 3:16.

Życie wieczne jest darem uwarunkowanym uwierzeniem w Pana Jezusa Chrystusa. Należy uwierzyć w Pana Jezusa Chrystusa dla życia wiecznego. Nie trzeba żyć sprawiedliwie, aby uzyskać lub zachować zbawienie.

Musimy być sprawiedliwi w naszym życiu, aby otrzymać Jego błogosławieństwa teraz w czasie ziemskiego życia i też przed tronem Chrystusowym w czasie Bema.

Kwestia sprawiedliwych i prawych w Piśmie Świętym nie dotyczy tego, kto narodził się na nowo. Nie ma to żadnego związku. Chodzi o to, kto żyje sprawiedliwie, w sposób pobożny.

i Omówienie 1 Piotra 4:18 można znaleźć w książce Zane’a Hodgesa, 1-2 Peter & Jude, str. 59. Zbawienie duszy w 1 Liście Piotra nie dotyczy odrodzenia. Chodzi o pełnię życia teraz i w życiu przyszłym.

ii Co zadziwiające, większość komentatorów odwraca sens tego stwierdzenia. Uważają oni, że Pan Jezus Chrystus miał na myśli, iż wszyscy jesteśmy niesprawiedliwi, ale nie przyszedł On, aby wezwać do upamiętania tych, którzy uważają się za sprawiedliwych. Jednak Pismo Święte jednoznacznie stwierdza, że niektórzy są sprawiedliwi i nie muszą upamiętywać się, a jedynie uwierzyć w Pana Jezusa Chrystusa dla życia wiecznego, wyznać swoje grzechy i postępować w świetle (1 Jana 1:7, 9).

__________

Bob Wilkin (ThM, PhD, Dallas Theological Seminary) jest założycielem i dyrektorem wykonawczym Grace Evangelical Society oraz współgospodarzem Grace in Focus Radio. Mieszka w Highland Village w Teksasie ze swoją żoną Sharon. Jego najnowsze książki to: Faith Alone in One Hundred Verses oraz: Turn and Live: The Power of Repentance.

Jeśli chcesz zadać pytanie dotyczące danego bloga, napisz do nas na adres ges@faithalone.org.