Po pierwsze, słowo dzień jest kluczowe dla zrozumienia początku historii. Księga Rodzaju 1 mówi o sześciu dniach stworzenia i siódmym dniu odpoczynku. Koncepcja odpoczynku w Starym Testamencie opiera się na siedmiodniowym tygodniu stworzenia.
Teologowie debatują, czy były to 24-godzinne dni, czy siedem okresów o nieznanej długości.
Wielu uważa, że nauka dowiodła, że ziemia ma miliardy lat, a człowiek ponad sto tysięcy lat. Nie wierzę w to, ponieważ najbardziej naturalnym odczytaniem Księgi Rodzaju 1 jest to, że było sześć 24-godzinnych dni stworzenia. Wyrażenie „wieczór i poranek” pokazuje, że Mojżesz mówił o dosłownych dniach.
Niezależnie od tego, czy się ze mną zgadzasz, czy nie, ważne jest, abyś zrozumiał, że Bóg stworzył niebiosa, ziemię, rośliny, zwierzęta i naszych pierwszych rodziców. Słowo dzień jest kluczowe dla tego zrozumieniai.
Po drugie, słowo dzień jest kluczowe dla zrozumienia ostatnich dni historii ludzkości w tej dyspensacji (w tym eonie albo wieku).
Dzień Chrystusa, dzień Jezusa Chrystusa, dzień Pana Jezusa i dzień naszego Pana Jezusa Chrystusa odnoszą się do nadchodzącego Sądu przed sądową stolicą Chrystusa, który będzie sprawowany przez Chrystusa.
Dzień Chrystusa występuje w Nowym Testamencie trzykrotnie: Filipian 1:10; 2:16; 2 Tesaloniczan 2:2 (MT = Majority Text). Pierwsze dwa wyraźnie odnoszą się do Sądu przed sądową stolicą Chrystusa (Bema). Trzecie prawdopodobnie obejmuje Pochwycenie i Bema.
Dzień Jezusa Chrystusa występuje tylko raz, w Filipian 1:6. On również odnosi się do Bema.
Zauważmy, że dzień Chrystusa i dzień Jezusa Chrystusa występują w Liście do Filipian trzy razy. Większość komentatorów źle rozumie List do Filipian, ponieważ nie rozumie, czym jest dzień.
Dzień Pana Jezusa występuje dwukrotnie, w 1 Koryntian 5:5 i 2 Koryntian 1:14. 1 Koryntian 5:5 odnosi się do bycia duchowo zdrowym na Bema. Jeśli wierzący dobrze zareaguje na Bożą dyscyplinę, powróci do społeczności z Bogiem, będzie duchowo zdrowy w czasie Bema. Tak długo, jak będzie w społeczności, gdy nastąpi Pochwycenie lub gdy umrze, będzie duchowo zdrowy na Bema. 2 Koryntian 1:14 również pasuje do Bema.
Dzień naszego Pana Jezusa Chrystusa również wygląda na Bema. Zobacz 1 Koryntian 1:8.
Dzień (hemera) sam w sobie czasami odnosi się do Bema. Zobacz: 1 Koryntian 3:13; 4:3 (sąd); 2 Tymoteusza 1:12; 4:8 (zob. też Jana 8:56; Hebrajczyków 10:25).
Po trzecie, dzień Pański informuje nas o przeszłych i przyszłych sądach i błogosławieństwach.
Wyrażenie to występuje siedemnaście razy u proroków Starego Testamentu (Izajasz 3 razy, Jeremiasz raz, Ezechiel 2 razy, Joel 4 razy, Amos 3 razy, Abdiasz raz, Sofoniasz 2 razy, Zachariasz raz), ale tylko trzy razy w Nowym Testamencie (Dzieje 2:20; 1 Tesaloniczan 5:2; 2 Piotra 3:10).
Niektóre z odniesień Starego Testamentu do dnia Pańskiego wypełniły się przed rozpoczęciem 400 lat milczenia między ostatnią księgą Starego Testamentu a pierwszą księgą Nowego Testamentu: Izajasza 13:6-22; Ezechiela 30:2-19; Joela 1:15; 3:14; Amosa 5:18-20; Zachariasza 1:14-18. Zapowiedziano w nich sąd nad narodami pogańskimi, w tym sąd nad Babilonem, Edomem, Egiptem i Filisteą. Izrael również doświadczał sądu, gdy sam się oddalił od Pana.
Inne zastosowania dnia Pańskiego odnoszą się do powtórnego przyjścia Mesjasza, kiedy będzie On sądził narody pogańskie i ocali Izrael przed zniszczeniem.
Wszystkie odniesienia do Dnia Pańskiego dotyczą przede wszystkim Izraela. Był i będzie to czas sądu nad wrogami Boga, po którym nastąpią błogosławieństwa dla Izraela.
Przyszły dzień Pański czasami odnosi się do Pochwycenia, czasami do Powtórnego Przyjścia, a czasami do zniszczenia obecnych niebios i ziemi po Tysiącleciu. Kontekst wskazuje, o który czas chodzi. Ostatecznie, nadchodzący dzień Pański trwa od Pochwycenia do zniszczenia niebios i ziemi oraz stworzenia nowych niebios i ziemi.
Po czwarte, słowo dzień mówi nam, że Bóg doświadcza czasu inaczej niż my. Piotr mówi nam, że: „u Pana jeden dzień jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień” (2 Piotra 3:8). Hodges komentuje: „Piotr ma na myśli to, że to, co dla ludzi wydaje się »długie« lub »krótkie«, nie jest »długie« lub »krótkie« dla Pana. Dlatego wszelkie pozorne „opóźnienie” drugiego przyjścia Pana jest takie tylko z ludzkiego punktu widzenia” (1 i 2 Piotra i Judy, s. 150).
Wielu zwraca uwagę, że 2 Piotra 3:8 opiera się na Psalmie 90:4: „Bo tysiąc lat w oczach Twoich jest jak wczoraj, gdy minęło, i jak straż nocna”. Znalazłem fascynującą sugestię Neyreya. Wskazuje on na 1 Mojżeszową 2:17: „W dniu, w którym go zjesz, umrzesz” i mówi, że dzień ten trwał 930 lat (1 Mojżeszowa 5:5). Cytuje żydowski midrasz, który przytacza 1 Mojżeszową 2:17 i mówi: „A nie dałeś mu jednego dnia Twego, który jest tysiącem lat?”ii.
Tysiąclecie będzie trwało 1000 lat. To czyni go pierwszym Boskim dniem wiecznego królestwa!
Utrzymuj łaskę w centrum uwagi.
i Niektórzy pytają, jak mogło istnieć światło przed stworzeniem słońca w czwartym dniu? Odpowiedź znajduje się w Objawieniu 21:23. Jeśli możemy stworzyć światło za pomocą elektryczności i żarówek, Bóg z pewnością może stworzyć światło bez słońca. Nie potrzebuje słońca ani księżyca, by oświetlić ziemię. On może po prostu wytworzyć światło.
ii Jerome Neyrey, 2 Peter, Jude, s. 238.
______________
Bob Wilkin (ThM, PhD, Dallas Theological Seminary) jest założycielem i dyrektorem wykonawczym Grace Evangelical Society oraz współgospodarzem Grace in Focus Radio. Mieszka w Highland Village w Teksasie ze swoją żoną Sharon. Jego najnowsze książki to: Faith Alone in One Hundred Verses oraz: Turn and Live: The Power of Repentance.
Jeśli chcesz zadać pytanie dotyczące danego bloga, napisz do nas na adres ges@faithalone.org.