Jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe (2 Koryntian 5:17 BW1975).
A tak, jeśli kto jest w Chrystusie, nowym stworzeniem jest, stare rzeczy przeminęły, oto się wszystkie nowe stały (2 Koryntian 5:17 BB1563).
Kto się związał z Chrystusem, jest człowiekiem stworzonym na nowo, stare minęło, zaczęło się nowe (2 Koryntian 5:17 WNT1991).
Czy Paweł chciał przez to powiedzieć, że kiedy człowiek rodzi się na nowo, wszystkie jego grzeszne pragnienia ustają? Czy mówił, że w momencie wiary człowiek jest duchowo dojrzały?
Raczej nie. Świadectwo samego Pawła w Rzymian 7:13-25 o jego wczesnochrześcijańskim doświadczeniu walki z cielesnymi pożądliwościami, nie pozwala tak myśleć.
Dwa listy Pawła do Koryntian również świadczą podobnie. Ich zachowanie nie zmieniło się nagle i radykalnie. Musieli wzrastać. Listy Pawła do Galacjan i Tesaloniczan pouczają, że wzrost wymaga czasu i nie jest gwarantowany.
Pierwsza część 2 Koryntian 5:17 po grecku brzmi następująco: Hōste ei tis en Christō kainē ktisis. Należy zauważyć, że w oryginalnym tekście nie ma słów „on jest” ani „tam jest”, co może znacząco wpłynąć na naszą interpretację.
Tłumaczenia niektóre sugerują wstawienie słów: „jest” przed „nowym stworzeniem”.
Paweł mówi, że nasz światopogląd zmienia się, gdy rodzimy się na nowo. Nagle zdajemy sobie sprawę, że jesteśmy częścią nowego świata. Niektórzy mają życie wieczne i są częścią wiecznej rodziny Boga. Wszyscy będziemy razem na zawsze. Innym brakuje życia wiecznego i jeśli nie dojdą do wiary przed śmiercią, spędzać będą wieczność oddzieleni od nas i od Bożego królestwa i rodziny.
Nie chodzi o to, że nasze zachowanie lub pragnienia zmieniają się, gdy na nowo rodzimy się z góry. Chodzi o to, że zdajemy sobie sprawę, że Bóg wprowadza coś radykalnie nowego. Chociaż królestwa jeszcze nie ma, obywatele tego królestwa już tu są, a Pan Jezus Chrystus wkrótce powróci, aby je ustanowić w czasie gdy rozpocznie się nowe przymierze.
Wersety przed i po 2 Koryntian 5:17 potwierdzają tę interpretację. W wersecie 16 apostoł Paweł powiedział, że nie znamy już nikogo według ciała. Ludzie nie są w nowym stworzeniu postrzegani jako Żydzi lub poganie, bogaci lub biedni, mężczyźni lub kobiety. Ludzie albo należą do Bożej rodziny, albo nie. W wersecie 20 apostoł Paweł mówi, że błagamy niewierzących, aby pojednali się z Bogiem.
Czy miałeś takie doświadczenie, gdy doszedłeś do wiary? Czy troszczyłeś się o zbawienie swoich przyjaciół i bliskich? Czy zacząłeś się modlić, aby doszli do wiary? Czy oczekiwałeś rychłego powrotu Chrystusa Jezusa Pana? Jeśli tak, to doświadczyłeś myśli będących cząstką tego nowego stworzenia.
Furnish dał przemyślny komentarz:
Grecki ma tylko kainē ktisis (nowe stworzenie), więc podmiot i czasownik muszą być dołączone na potrzeby niegreckiego czytelnika. Dlatego tłumacze dodają albo „on jest” (jak w większości polskich wersji), albo jest (jak w niektórych innych przekładach). To ostatnie jest lepsze, ponieważ kontekst, a także tło wyrażenia kainē ktisis w apokaliptycznym judaizmie sugeruje, że chodzi o coś bardziej inkluzywnego niż nowe istnienie poszczególnych wierzących. W listach Pawła ktisis praktycznie zawsze odnosi się do stworzenia w całości (Rzymian 1:20, 25; 8:19-22; jedynym wyjątkiem jest Rzymian 8:39) i błędem jest podążanie za Wulgatą w tłumaczeniu go tutaj jako „człowiekiem stworzonym” (jak ma WNT1991). Paweł używa tego samego wyrażenia, nowe stworzenie, w Galacjan 6:15 i wydaje się, że to on wprowadził je do słownictwa kościoła chrześcijańskiego (Komentarz do 2 Koryntian, s. 314-15).
Garland zgadza się z tym, mówiąc: „W kontekście mówi o zmianie sposobu patrzenia na rzeczy; a ta zmiana, która następuje w momencie nawrócenia, jest subiektywnym doświadczeniem” (2 Koryntian, s. 286). Myślę, że przez subiektywne doświadczenie Garland rozumie to, że poszczególni wierzący pojmują to nowe stworzenie w różny sposób. A nasze zrozumienie nowego stworzenia, które wtargnęło do naszego świata, może i powinno wzrastać z czasem.
Lenski komentuje: „Stworzenie prowadzi nas do myślenia o tym, co Bóg uczynił, gdy stworzył wszechświat” (1-2 Koryntian, s. 1039). Nowe stworzenie nie jest jeszcze kompletne. To dopiero początek. Przed nami jeszcze pochwycenie, ucisk, sąd Chrystusowy, tysiąclecie wraz z nowym przymierzem, Wielki Biały Tron oraz nowe niebiosa i nowa ziemia. Wszystko to jest częścią nowego stworzenia. To, co Bóg rozpoczął w ogrodzie Eden, jest w trakcie realizowania w nowym stworzeniu.
Jeśli ktoś jest w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To jest dobra nowina. Nadchodzi nowy świat.
Utrzymuj łaskę w centrum uwagi.
______
Bob Wilkin (ThM, PhD, Dallas Theological Seminary) jest założycielem i dyrektorem wykonawczym Grace Evangelical Society oraz współgospodarzem Grace in Focus Radio. Mieszka w Highland Village w Teksasie ze swoją żoną Sharon. Jego najnowsze książki to: Faith Alone in One Hundred Verses oraz: Turn and Live: The Power of Repentance.
Jeśli chcesz zadać pytanie dotyczące danego bloga, napisz do nas na adres ges@faithalone.org.
