Pewien pastor zadał mi to wyśmienite pytanie: „Czy uważa się, że kiedy dana osoba złożyła swoją wiarę w Pana w czasie przed krzyżem, to otrzymała wieczne bezpieczeństwo [własnego zbawienia]/zapieczętowanie Ducha Świętego itp. czy też jest to [raczej] charakterystyczne dla wieku Kościoła?” Po wysłaniu przeze mnie wstępnej odpowiedzi, kontynuował on w ten sposób: „Czy możesz mi

Otrzymałem ten wyśmienity e-mail od B. z Kalifornii: Interesujące jest to, że tak wiele kościołów i wyznań nie dostrzega licznych odniesień do nagród w Biblii. W rezultacie czasami wpływa to na ich interpretację fragmentu Pisma Świętego. Moje wstępne przemyślenia co do tego są następujące: pisarze Nowego Testamentu rozumieli różnice między kwestią zbawienia [danej osoby] a

Czy kobieta przy studni zrozumiała, że Jezus ofiarował jej życie wieczne? Czy takiego właśnie zbawienia ona i inni Samarytanie oczekiwali od Mesjasza? Czy myśleli w kategoriach wieczności? A może uwierzyli w Niego, nie myśląc w ogóle o zbawieniu, a tym bardziej o życiu wiecznym? Cóż, co Jezus powiedział, że da Samarytance? Jezus jej odpowiedział: Gdybyś

Czy to było normalne dla Żydów, że wierzyli, iż Boże zbawienie jest wieczne? Czy normalnym było dla nich myślenie o nadchodzącym Mesjaszu w kategoriach „wieczności”? Czy wieczne zbawienie było w ich polu widzenia? Rozważmy kilka wersetów z Księgi Daniela. Daniel prorokował o nadchodzącym królestwie. Jak długo według niego będzie trwało to królestwo? Ale w dniach

Wieczne zbawienie zawsze następowało z łaski poprzez wiarę. Było to prawdą zarówno w czasach Starego Testamentu, jak i w czasie Nowego Testamentu. Gdyby tak nie było, Paweł myliłby się, pisząc: Dlatego z uczynków prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało w jego oczach, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu. – List do Rzymian 3:20 Co więcej,

Dzieci rozwijają się najlepiej, gdy żyją w stabilnym, kochającym domu. Podobnie wierzący rozwijają się najlepiej, gdy wiedzą, że ich więź z Bogiem jest stabilna i pełna miłości. Świadomość, że dzięki wierze w Chrystusa mamy życie wieczne i nigdy nie zginiemy, [nigdy nie będziemy potępieni odnośnie naszego wiecznego przeznaczenia] (tzn. raz zbawieni, zawsze zbawieni), motywuje nas

W co wierzył Abraham? Jaka była treść jego wiary w Boga? Czy wierzył w Boga ze względu na mnóstwo wnuków i prawnuków, czy też miał na myśli także wieczne zbawienie? Czy kiedy Abraham uwierzył, to czy mógł uwierzyć w Boga ze względu na coś wiecznego? Chciałbym, aby istniał jakiś wyraźny werset, który odpowiadałby na te

Wielu chrześcijan twierdzi, że wierzy w Boże miłosierdzie, ale prawda jest taka, że tak naprawdę wcale tak nie jest. W rzeczywistości miłosierdzie, którego oczekują od Boga, jest dokładnym przeciwieństwem tego miłosierdzia, które Bóg zaoferował. Na jakiej podstawie tak twierdzę? Większość chrześcijan nie wierzy w Boże miłosierdzie, ponieważ większość wierzy w jakąś formę zbawienia poprzez uczynki.

I. Wstęp Ostatnio ukazało się wiele książek, które próbują zharmonizować dwa tematy Nowego Testamentu: sąd według uczynków i usprawiedliwienie poprzez wiarę. Czasami trudno jest zrozumieć podawane wyjaśnienia. Niektórzy autorzy wydają się uważać, że usprawiedliwienie jest przez wiarę bez uczynków, a mimo to ostateczne zbawienie jest przez wiarę i uczynki. Na przykład Judith Gundry Volf pisze:

10Żeby poznać jego i moc jego zmartwychwstania [ἀνάστασις, anastasis] oraz swój udział w jego cierpieniach, upodabniając się do jego śmierci; 11Abym jakimkolwiek sposobem dostąpił powstania z martwych [ἐξανάστασις, exanastasis].12 Nie żebym to już osiągnął albo już był doskonały, ale dążę, aby pochwycić to, do czego też zostałem pochwycony przez Chrystusa Jezusa. 13 Bracia, ja o