Zanim Pan Jezus Chrystus zabrał trzech swoich uczniów na Górę Przemienienia, powiedział im rzeczy, których nie chcieli słyszeć. Powiedział, że zostanie odrzucony przez naród i zabity (Łukasza 9:22). Następnie powiedział im, że jeśli chcą pójść za Nim, będą musieli wyrzec się tego, czego pragną, i wziąć swój krzyż. Wzywał ich, aby cierpieli razem z Nim. Nie podobało im się to, co mówił, ponieważ myśleli, że królestwo wkrótce nadejdzie w Izraelu. Nie widzieli potrzeby cierpienia. Uczniowie byli w stanie zignorować te słowa Pana Jezusa, które nie zgadzały się z ich poglądami.
Ale Chrystus dał im również wspaniałą obietnicę: przyjdzie w wielkiej chwale (Łukasza 9:26). Jeśli będą postępować zgodnie z Jego przykazaniami, będą mieli udział w tej chwale. Będą wielcy w Jego królestwie. W tym momencie swojego życia uczniowie myśleli, że ta chwała nadejdzie bez cierpienia dla Pana Jezusa Chrystusa.
Pan zabrał tych trzech uczniów na górę. Tam, podczas gdy uczniowie spali, Jezus Chrystus został przemieniony. Można powiedzieć, że objawiła się Jego chwała. Chwała nadchodzącego królestwa była wyraźnie widoczna. Pojawili się Mojżesz i Eliasz, a Łukasz pisze, że uczynili to „w chwale” (Łukasza 9:31). Uczniowie obudzili się i byli świadkami chwały Pana (Łukasza 9:32).
Mojżesz i Eliasz byli dwoma wiernymi wyznawcami Starego Testamentu. Autor Listu do Hebrajczyków mówi, że Mojżesz oczekiwał nagrody w nadchodzącym królestwie Chrystusa. Chciał być wielkim w tym królestwie. Szukał chwały, o której mówił Chrystus. Mojżesz wiedział, że ta nagroda wiąże się z cierpieniem (Hebrajczyków 11:26).
Łukasz mówi, że na tej górze widoczna była również obecność Boga Ojca. Pojawiła się chmura, a z niej dobiegł Jego głos (Łukasza 9:34-35). W Starym Testamencie chwała Pana kojarzona jest z chmurą.
W tej części Ewangelii Łukasz porusza temat chwały, bezpośrednio lub poprzez aluzję, pięć razy (Łukasza 9:26,29-30,32,34). Uczniowie myśleli, że zmierzają do Jerozolimy po to, aby w ciągu najbliższych kilku dni otrzymać bogactwa związane z tą chwałą. Chrystus Jezus Pan powiedział im, że te nagrody nadejdą, ale najpierw muszą podążać za Nim i cierpieć wraz z Nim.
Kiedy pojawiła się chwała Boga Ojca, reprezentowana przez obłok, Bóg Ojciec powiedział uczniom, aby słuchali Chrystusa. W bezpośrednim kontekście Bóg Ojciec powiedział to, ponieważ uczniowie nie słuchali Syna, kiedy Chrystus mówił im o chwale w swoim królestwie. Nie wierzyli, że takie nagrody nadejdą dopiero po cierpieniu za Chrystusa, który zostanie skazany na śmierć przez naród izraelski.
Ostatecznie ci trzej uczniowie posłuchali. Piotr zginął za Pana około trzydziestu lat później. Jakub został pierwszym z pierwotnych uczniów, który poniósł śmierć męczeńską (Dzieje 12:2). Jan przeżył długie życie pełne cierpień dla Chrystusa. Pan pozwolił im ujrzeć wiele chwały na tej górze. Chociaż wolno się uczyli, to jednak to, co zobaczyli, zmotywowało ich ostatecznie do pozostania wiernymi Panu podczas kolejnych lat trudności (2. Piotra 1:16-18).
Nie byliśmy na tej górze, ale mamy natchnioną relację. Obyśmy mogli ujrzeć choćby przebłysk chwały, która nadejdzie. Żyjemy w świecie, który sprzeciwia się przesłaniu łaski i wyśmiewa ideę, że wieczne królestwo Chrystusa nadejdzie na tę ziemię, a następnie na nową ziemię. Wszyscy wierzący będą w tym królestwie. Obyśmy patrzyli na chwałę na górze i pragnęli być wierni Mu pośród tego upadłego świata, abyśmy również mogli pojawić się z Nim w wielkiej chwale, otrzymując od Niego nagrodę.
______________
Ken Yates (ThM, PhD, Dallas Theological Seminary) jest redaktorem czasopisma Grace Evangelical Society i mówcą GES na wschodnim wybrzeżu i za granicą. Jego najnowsza książka to Hebrajczycy: Partnerzy z Chrystusem.
Jeśli chcesz zadać pytanie dotyczące danego bloga, napisz do nas na adres ges@faithalone.org.
