Tom zadał następujące pytanie:

Kalwinista zacytował fragment z Ewangelii wg Jana 6:37, który mówi: „Wszystko, co mi daje Ojciec, do mnie przyjdzie i przychodzącego do mnie nie wyrzucę na zewnątrz”, aby argumentować na rzecz wyboru do życia wiecznego. Jak mam odpowiedzieć?

Przyjście do Jezusa w Ewangelii Jana – w tym w rozdziale 6 (zobacz werset 35, dwa wersety wcześniej: Jezus zaś powiedział im: Ja jestem chlebem życia. Przychodzący do mnie głodny nigdy nie będzie i wierzący mi nigdy pragnąć nie będzie.) – odnosi się do wiary w Niego.

W Jana 6:37 nie ma mowy o wyborze. Dawanie nie jest wyborem ani predestynacją.

Kogo Ojciec daje Jezusowi? Według Jana 6:37 ci, którzy są dani Panu Jezusowi Chrystusowi, przychodzą do wiary w Niego. Zatem przed uwierzeniem dzieje się coś, co skutkuje tą wiarą. Zobacz także Jana 6:35,39-40,47.

Jezus zaś powiedział im: Ja jestem chlebem życia. Przychodzący do mnie głodny nigdy nie będzie i wierzący mi nigdy pragnąć nie będzie. […] A taka jest wola Ojca, który mnie posłał: Abym ze wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, ale abym to wzbudził w ostatni dzień. A wola tego, który mnie posłał, jest ta: Aby każdy widzący Syna i wierzący mu miał życie wieczne i ja go wzbudzę ostatniego dnia. […] Zaprawdę, zaprawdę mówię wam: Wierzący mi ma życie wieczne.

W Dziejach Apostolskich 16:14 czytamy, że „Pan otworzył jej (Lidii) serce, aby usłuchała słów Pawła”. Nigdzie w Piśmie Świętym odrodzenie nie jest nazywane otwarciem serca. Chodzi raczej o to, że na ułamek sekundy przed tym, zanim ktoś uwierzy, Bóg otwiera jego serce/umysł (por. Łukasza 24:45), aby mógł dostrzec prawdę i w nią uwierzyć.

Inne fragmenty Pisma Świętego wskazują, że otwiera On serca tych, którzy pozytywnie reagują na Jego przyciąganie.

Innymi słowy, ci, których Ojciec daje Panu Jezusowi, to ci, którzy są otwarci na prawdę i którzy szukają Pana w odpowiedzi na Jego pierwsze poszukiwanie ich.

Porównajcie również Ewangelię Jana 5:39-40: „Badajcie Pisma, skoro myślicie, że macie w nich życie wieczne. One świadczą o mnie. Nie chcecie przyjść do mnie, abyście mieli życie”. (kursywa dodana). Słowa „nie chcecie przyjść do Mnie” są zdecydowanie sprzeczne z kalwińskim poglądem na wybór. Znajdują się one zarówno w Jana 5:40, jak i Jana 6:37.

Zobaczcie również Ewangelię Mateusza 7:7-11, gdzie Pan mówi, że ci, którzy proszą, otrzymują, ci, którzy szukają, znajdują, a tym, którzy pukają, otwierają drzwi. Ponownie, nie jest to deterministyczne.

Przemawiając do ateńskich filozofów, apostoł Paweł powiedział:

„On też z jednej krwi stworzył wszystkie narody ludzkie, aby zamieszkiwały całą powierzchnię ziemi, i ustalił z góry wyznaczone czasy oraz granice ich zamieszkania, aby szukali Pana, w nadziei, że Go znajdą, choć nie jest On daleko od każdego z nas” (Dzieje 17:26-27, kursywa dodana).

Korneliusz z Dziejów Apostolskich 10. jest kolejnym przykładem. Jego modlitwy i jałmużny wzniosły się do Boga jako pamiątka. Dlatego Bóg posłał anioła, aby powiedział mu, żeby posłał po Szymona Piotra, który powie mu i jego domownikom, co muszą zrobić, aby zostać zbawionymi (Dzieje 11:14).

Kobieta przy studni usłyszała, że gdyby znała dar Boży i wiedziała, kto z nią rozmawia, poprosiłaby Go, a On dałby jej wodę żywą (Jana 4:10 Jezus odpowiedział jej: Gdybyś znała dar Boga i kim jest mówiący do ciebie: Daj mi pić, to byś go prosiła i dałby ci wody żywej.). W Jana 4:14 Pan wyjaśnił, że darem Bożym jest życie wieczne, a wodą żywą jest zbawcze przesłanie, że Jezus Chrystus gwarantuje życie wieczne wszystkim, którzy w Niego wierzą (Kto jednak będzie pił wodę, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, ale woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu).

Kalwiniści mają dobre intencje. Jednak ich system nie opiera się na Piśmie Świętym. Opiera się on na stworzonej przez człowieka konstrukcji filozoficznej. Konstrukcja ta jest sprzeczna z Pismem Świętym i powoduje, że ludzie przez całe życie poszukują nadziei, że mogą narodzić się na nowo. Żyją w ciągłym strachu, że nie są wybrani i że będą spędzać wieczność w jeziorze ognia. Bóg Ojciec nie chce, aby ktokolwiek odczuwał ten strach. Chce, abyśmy wierzyli w Jego Syna i byli pewni naszego wiecznego przeznaczenia. Więcej szczegółów można znaleźć w moich książkach „Is Calvinism Biblical?” (Czy kalwinizm jest biblijny?) oraz „Secure and Sure” (Pewny i bezpieczny).

Utrzymuj łaskę w centrum uwagi, a będziesz miał pewność, że przyszedłeś do Pana Jezusa Chrystusa i otrzymałeś życie wieczne, którego nigdy nie stracisz.

______________

Bob Wilkin (ThM, PhD, Dallas Theological Seminary) jest założycielem i dyrektorem wykonawczym Grace Evangelical Society oraz współgospodarzem Grace in Focus Radio. Mieszka w Highland Village w Teksasie ze swoją żoną Sharon. Jego najnowsze książki to: Faith Alone in One Hundred Verses oraz: Turn and Live: The Power of Repentance.

Jeśli chcesz zadać pytanie dotyczące danego bloga, napisz do nas na adres ges@faithalone.org.