Kaznodzieje często mówią o tym, ile dusz zostało zbawionych podczas ostatniego spotkania ewangelizacyjnego. Czy to jest prawidłowe? Czy Biblia mówi o odrodzeniu jako o zbawieniu duszy?
Słowo dusza, greckie słowo psyche, jest podstawą wielu słów w języku polskim: psychologia, psychiatria, psychika, psychosomatyczny, psychoterapia, psychotyczny itp.
Psyche występuje 105 razy w Nowym Testamencie, co czyni je bardzo powszechnym słowem, dobrze znanym studentom pierwszego roku greki. Wiedzą, że oznacza ono duszę, ale to wszystko. Nie wiedzą, że często odnosi się ono po prostu do życia lub wewnętrznego „ja”.
Wyrażenie zbawienie duszy występuje w Nowym Testamencie dziesięć razy: Mateusza 16:25 (i paralele w Marka 8:35 i Łukasza 9:24; 17:33); Marka 3:4 (i paralela w Łukasza 6:9); Hebrajczyków 10:39; Jakuba 1:21; 5:20; 1 Piotra 3:20. Przyjrzymy się im później. Na razie jednak chcę powiedzieć, że zbawienie duszy nie odnosi się do odrodzenia, ani do nowych narodzin.
Czy wiesz, że Pan Jezus Chrystus stracił swoją duszę [psyche], kiedy umarł na krzyżu? „Po tym poznajemy miłość, że On oddał za nas życie [psyche] swoje” (1 Jana 3:16a). Czy wiesz, że mamy tracić nasze dusze [psyche] dla innych? „I my winniśmy oddać życie [psyche] za braci” (1 Jana 3:16b).
Przyjrzyjmy się trzem tekstom, które mówią o ratowaniu psyche.
1 List Piotra 3:20: „Gdy raz Boska cierpliwość czekała za dni Noego, gdy arka była przygotowywana, w której kilku, to jest osiem dusz, zostało ocalonych przez wodę”. Noe i jego rodzina nie zostali odrodzeni przez wejście do arki. Zostali uratowani od śmierci fizycznej. Ocalenie psyche jest ocaleniem życia.
Mateusza 16:25-26: „Bo kto chce zachować swoje życie [psyche], straci je, ale kto straci swoje życie [psyche] ze względu na Mnie, znajdzie je. Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę [psyche]?
Niefortunne jest to, że większość przekładów tłumaczy psyche inaczej w wersetach znajdujących się obok siebie.Biblia NET ma taki przypis w Mateusza 16:25:
Greckie słowo przetłumaczone jako życie może odnosić się zarówno do ziemskiego, fizycznego życia, jak i wewnętrznego, transcendentnego życia (czyjejś „duszy”). W tym kontekście, jeśli ktoś nie chce cierpieć odrzucenia i prześladowań ze strony świata, aby podążać za Jezusem, ale zamiast tego stara się zachować swoje życie fizyczne, wówczas straci zarówno życie fizyczne, jak i wewnętrzne, transcendentne życie (na sądzie). Z drugiej strony, ten, kto dobrowolnie zrezygnuje z ziemskiego, fizycznego życia, aby naśladować Jezusa („straci swoje życie z mojego powodu”), ostatecznie odnajdzie swoją „duszę” (zauważ, że paralela w Ewangelii Jana mówi o „strzeżeniu swojej »duszy« na życie wieczne”, Jana 12:25).
Jest to niestety dość mylące. Wiele osób błędnie uważa, że zbawienie psyche oznacza zbawienie od wiecznego potępienia. To jednak sprawia, że Mateusza 16:25-26 jest przedstawiane jako sprzeczne z Jana 3:16. Fragment z Ewangelii Mateusza 16 jest fragmentem dotyczącym uczniostwa („jeśli kto chce pójść za Mną” Mateusza 16:24), a nie fragmentem ewangelizacyjnym.
Jakuba 1:21. „Przeto odrzućcie wszelką nieczystość i wszelką niegodziwość, a przyjmijcie z łagodnością zaszczepione słowo, które może zbawić dusze wasze”.
Kontekst jest jasny, że Jakub mówi o zbawieniu życia już dawniej, wcześniej narodzonych na nowo ludzi („moi umiłowani bracia”, Jakuba 1:16,19)i. Jest to zbawienie od Bożego sądu w tym życiu. Wszystkie pięć użyć słowa zbawić w Liście Jakuba odnosi się do zbawienia wierzących od sądu Bożego.
Hodges komentuje:
Znaczenie, za którym przemawiają dane, „zbawić wasze życie”, jest właśnie znaczeniem najbardziej pasującym do tego kontekstu. Czytelnicy Listu Jakuba już wcześniej narodzili się na nowo (Jakuba 1:18) i nie potrzebują zbawienia od piekła. Co więcej, Jakub właśnie mówił o śmiertelnych konsekwencjach grzechu (Jakuba 1:14-15). W tym świetle znaczenie Jakuba 1:21 jest jasne: chociaż grzech może doprowadzić do śmierci fizycznej, Słowo Boże, właściwie przyjęte, może zachować życie fizyczne (por. Przypowieści 10:27; 11:19; 12:28; 13:14; 19:16) („James” w TGNTC, s. 1109).
Najważniejsze jest to, że w Biblii nie ma ani jednego wersetu, który wskazywałby, że kiedy ktoś uwierzy w Pana Jezusa Chrystusa, to jego dusza zostaje zbawiona. W Biblii zbawienie duszy/psyche odnosi się do ocalenia życia przed przedwczesną śmiercią fizyczną.
Należy pamiętać o tym rozróżnieniu, aby skoncentrować się na łasce.
i Werset Jakuba 1:18 mówi również, że zostali zrodzeni przez Słowo Prawdy, co jest wyraźnym odniesieniem do ich nowych narodzin z góry.
___________
Bob Wilkin (ThM, PhD, Dallas Theological Seminary) jest założycielem i dyrektorem wykonawczym Grace Evangelical Society oraz współgospodarzem Grace in Focus Radio. Mieszka w Highland Village w Teksasie ze swoją żoną Sharon. Jego najnowsze książki to: Faith Alone in One Hundred Verses oraz: Turn and Live: The Power of Repentance.
Jeśli chcesz zadać pytanie dotyczące danego bloga, napisz do nas na adres ges@faithalone.org.
