Dzisiaj nagrałem siedmiominutowy film na YouTube o tym samym tytule. Powinien on pojawić się na kanale Grace Evangelical Society na YouTube mniej więcej w czasie publikacji tego bloga.
Kiedy ukończyłem Dallas Theological Seminary w 1982 roku, nazywałem siebie kalwinistą. Uważałem się za trzypunktowego kalwinistę.
Zdałem sobie sprawę, że wszystkie pięć punktów stanowi jedność. Albo wierzysz we wszystkie pięć, albo w żaden. Oczywiście niektórzy ludzie nadają tym punktom różne znaczenia, aby osiągnąć pokój tam, gdzie nie może być pokoju, ale to oszustwo.
Pięć punktów reformowanego wykładu wiary przedstawianego jako TULIP podsumowuje pięć punktów: T jak Całkowita deprawacja, U jak Bezwarunkowe wybranie, L jak Ograniczone odkupienie, I jak Nieodparta łaska oraz P jak Wytrwałość świętych.
Oto jak kalwiniści definiują te punkty:
Całkowita deprawacja dla kalwinistów oznacza, że rzekomo niewierzący ludzie są jak ciało umarłego, jak zwłoki. Nie mogą odpowiedzieć Bogu. Nie mogą uwierzyć w Chrystusa. W rzeczywistości odrodzenie musi poprzedzać wiarę.
Bezwarunkowe wybranie dla kalwinistów oznacza, że rzekomo w minionej przeszłej wieczności Bóg miał wybrać tych, którzy będą zbawieni. To wybranie nie opierało się na niczym w wybranych. Rzekomo wybrał około jednego do dwóch procent całej ludzkości. Rzekomo reszta ludzi nie może być zbawiona.
Ograniczone odkupienie w nauczaniu kalwińskim oznacza, że rzekomo Chrystus umarł tylko za wybranych. W takim nauczaniu tylko wybrani mogliby być zbawieni. Dziewięćdziesiąt osiem procent, za które w takim modelu nie umarł, nie jest zbawionych. Są skazani na zagładę od poczęcia.
Nieodparta łaska dla kalwinistów oznacza, że rzekomo Bóg pociągałby tylko wybranych, a wybrani nie mogliby oprzeć się Jego pociągnięciu i Jego łasce.
Wytrwałość świętych oznacza dla kalwinistów, że rzekomo jedynie wybrani i tylko wybrani, wytrwają w wierze i dobrych uczynkach aż do śmierci. Wieczne bezpieczeństwo w takim ujęciu (zachowanie świętych) odnosiłoby się tylko do wierzących, którzy wytrwają. Wierzący, którzy nie wytrwają, będą wiecznie potępieni.
Oto moja odpowiedź na te pięć punktów, w kontekście zbawienia z łaski nauczanego przez Pismo Święte:
T = Jesteśmy grzesznikami, ale możemy odpowiedzieć Bogu.
U = Wybranie dotyczy służby chrześcijańskiej, a nie wiecznego przeznaczenia czy potępienia.
L = Chrystus umarł za świat, czyniąc wszystkich wierzących zbawionymi.
I = Ludzie mogą oprzeć się Bożej łasce.
P = Wytrwałość nie jest gwarantowana i nie jest wymagana do zachowania. Jest ona warunkiem panowania z Chrystusem, ale nie jest niezbędna dla zachowania zbawienia.
Jana 3:16-18 (jak również wiele innych fragmentów w Ewangelii Jana i całej Biblii) zaprzecza kalwinizmowi w ten sposób:
Przeciwko T: Każdy może uwierzyć w Chrystusa.
Przeciw U: Nie wspomina się ani nie sugeruje bezwzględnego wyboru do życia wiecznego, ani tym bardziej do potępienia.
Przeciw L: Bóg posłał Chrystusa, aby umarł za grzechy całego świata.
Przeciw I: Bóg pociąga wszystkich, a ci, którzy trwają w swoim oporze (nigdy nie przychodzą do wiary w Chrystusa), będą wiecznie potępieni.
Przeciw P: Wieczne bezpieczeństwo jest prawdziwe, niezależnie od wytrwałości.
Martwię się o kalwinistów, ponieważ brakuje im pewności co do ich wiecznego przeznaczenia. Nie wiedzą, czy są wybrani, czy Chrystus za nich umarł, ani czy wytrwają. Idą przez życie w poszukiwaniu pewności, która nigdy nie może zostać osiągnięta. Dopiero po śmierci dowiedzą się, czy zostali wybrani, czy nie.
Nie musisz być kalwinistą ani arminianinem. Możesz być biblistą. Możesz wierzyć i podążać za Słowem Bożym tam, gdzie cię ono prowadzi. Bądź jak Berejczycy, którzy badali Pismo Święte (Dzieje 17:11).
Skupiaj się na łasce.
