Kolejne dobre pytanie, które wynikło z niedawnego postu na stronie GES na Facebooku brzmiało tak: „Kogo, według GES, można określić mianem [zwolennika] Darmowej Łaski?”
Pogląd GES na to, czym jest teologia Darmowej Łaski (TDŁ) i kto ją wyznaje, różni się od poglądów wielu osób, które używają tej samej terminologii.
Porównam i skontrastuję dwa różne poglądy na TDŁ.
Obydwa [poglądy] są zgodne co do tego, że wszyscy, którzy uwierzą w Jezusa, mają życie wieczne, którego nigdy nie można stracić. Zgadzamy się, że wieczne bezpieczeństwo [wierzącego, odnośnie swego wiecznego przeznaczenia] jest prawdą, nawet bez wytrwałości [do końca we wierze i dobrych uczynkach]. Ostrzegające fragmenty w Nowym Testamencie postrzegamy nie jako ostrzeżenia przed piekłem, ale jako ostrzeżenia przed sądem doczesnym i utratę możliwości współrządzenia z Chrystusem w życiu przyszłym. W ten sam sposób interpretujemy wiele tak zwanych fragmentów problematycznych Pisma Świętego.
To jest wiele obszarów porozumienia.
„Ale czekajcie”, jak mówi telewizyjny prezenter, „jest coś więcej”.
Obszary niezgody wśród tych, którzy wyznają TDŁ są również poważne. Wybrałem trzy do omówienia.
Natura zbawczej wiary. GES sugeruje, że zbawcza wiara jest zwykłym przekonaniem [o prawdzie danych faktów]. My czujemy się swobodnie w nazywaniu tego mentalną zgodą [z prezentowanymi faktami]. Wielu wyznawców TDŁ twierdzi, że zbawcza wiara zawiera element woli, element emocjonalny i element intelektualny. Nie wierzą oni, że zbawcza wiara jest prostym przekonaniem [o czymś].1
Dokładny przedmiot zbawczej wiary. GES rozumie Pismo Święte jako nauczające, że trzeba wierzyć w dar Boży i w Dawcę tego daru, jak powiedział Pan Jezus w Ewangelii Jana 4:10. Porównaj J 3:16; 5:24; Ef 2:8-9; Obj 22:17. Inni jednak, którzy wyznają TDŁ, mówią, że nie trzeba uwierzyć w dar Boży. [Według nich] Trzeba po prostu uwierzyć [tylko] w Dawcę tego daru. W szczególności twierdzą oni, że nieodwołalne zbawienie jest wynikiem zbawczej wiary, a nie jej przedmiotem.2
Duchowy stan katolików i innych, którzy obstawają przy zbawieniu przez uczynki. Jedną z konsekwencji poprzedniego punktu jest to, że wielu, którzy wyznają TDŁ, wierzy, że większość ludzi w chrześcijaństwie jest narodzona na nowo. Sugerują oni, że rzymscy katolicy, prawosławni i protestanci wyznający zasadę zbawienia z uczynków, że oni wszyscy narodzili się na nowo. Ponieważ postrzegają oni wiarę w dar Boży jako kwestię uświęcenia, a nie usprawiedliwienia, sugerują, że wszyscy, którzy wierzą w bóstwo, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa, rodzą się na nowo, nawet jeśli nie wierzą w nieodwołalne zbawienie, które On obiecuje.3
Te trzy różnice są tak znaczące, że obszary wspólne nie są wystarczające, aby mieć jedną etykietę, która obejmuje obie grupy. Jedna posiada mały namiot. A ta druga posiada duży namiot.
_________
1Zob. np. D. R. Anderson, F. Chay, J. Dillow, J. P. Tanner, and K. Wilson, “A Defense of Free Grace Theology: With Respect to Saving Faith, Perseverance, and Assurance” [Obrona teologii Darmowej Łaski: Odnośnie zbawczej wiary, wytrwania i pewności własnego zbawienia], ed. by Fred Chay (NP: Grace Theology Press, 2017), s. 69-71. Nagłówek na s. 69 brzmi: “Faith Is More Than Intellectual Assent” [“Wiara jest czymś więcej aniżeli intelektualną zgodą”].
2Zob. np. C. Bing, “Does John’s Gospel Demand Belief in Eternal Security for Salvation?” [Czy Ewangelia Jana wymaga wiary w wieczne bezpieczeństwo aby zostać zbawionym?] GraceNotes no. 79.
3Zob. na przykład D. R. Anderson, „Is Belief in Eternal Security Necessary for Justification?” [Czy wiara w wieczne bezpieczeństwo jest konieczna do usprawiedliwienia?] Chafer Theological Seminary Journal 13 (Spring 2008): 47-59, oraz K. Wilson, „Heresy of the Grace Evangelical Society” [Herezja Ewangelikalnego Stowarzyszenia Łaski] (NP: Regula Fidei Press, 2020), s. 133-34. Zob. też artykuł w przyp. 2.