Słowo „syn” [υἱός, huios] występuje 12 razy w Księdze Rzymian (1:3, 4, 9; 5:10; 8:3, 14, 19, 29, 32; 9:9, 26, 27). Siedem z tych razy odnosi się do Jezusa jako Syna Bożego. Jeden raz odnosi się do Izaaka jako syna Abrahama. Jeden raz odnosi się do Żydów jako synów Izraela, a innym razem do pogan, którzy są nazywani synami Bożymi. Stanowi to 10 z 12 wystąpień tego słowa w książce.

Pozostałe dwa przypadki, w których słowo to występuje, spowodowały pewne zamieszanie wśród interpretatorów. W Rz 8,14 Paweł pisze: “Wszyscy bowiem ci, którzy są prowadzeni przez Ducha Bożego, są synami Bożymi .” W tym wersecie, kiedy Apostoł odnosi się do synów Bożych, wielu zakłada, że mówi o wszystkich wierzących. W końcu, jak się utrzymuje, wszyscy wierzący są synami Bożymi.

Problem polega jednak na tym, że nie mówi on, że wszyscy wierzący są synami Bożymi. Mówi, że wszyscy ci, którzy są prowadzeni przez Ducha [Świętego], mogą ubiegać się o ten tytuł. Jeśli dojdziemy do wniosku, że Paweł chce powiedzieć, że wszyscy chrześcijanie są synami Bożymi, to musimy również dojść do wniosku, że wszyscy chrześcijanie są prowadzeni przez Ducha.

Ale to oczywiście nie jest poprawne. Potwierdza to nasze doświadczenie. Jest wielu wierzących, którzy nie są prowadzeni przez Ducha Świętego. Znamy wielu takich wierzących i możemy spojrzeć na nasze własne życie i zaobserwować w nim momenty, kiedy nie byliśmy prowadzeni przez Ducha Świętego.

Paweł jasno mówi, co oznacza bycie prowadzonym przez Ducha. Oznacza to, że żyjemy w mocy Ducha, a nie naszej cielesności. To jest całym sensem Listu do Rzymian 6 do 8. Paweł wyjaśnia również, że wierzący mają wybór. Możemy żyć według naszej cielesności, w naszej własnej mocy, albo możemy żyć w mocy Ducha. W rzeczywistości Paweł mówi o tym w wersetach bezpośrednio poprzedzających werset 14 (w. 12-13). Chodzenie według Ducha lub bycie prowadzonym przez Ducha nie jest niczym, co następuje automatycznie [w danej osobie]!

Kolejny interesujący werset w tej dyskusji znajduje się zaledwie dwa wersety później. W Rz 8:16 Paweł mówi, że wierzący są dziećmi Bożymi. Używa przy tym innego słowa. Słowo oznaczające „syna” to υἱὸς, huios, podczas gdy słowo oznaczające „dziecko” to τέκνον, teknon. Wszyscy wierzący są dziećmi Bożymi, ale tylko ci wierzący, którzy żyją w mocy Ducha, są synami Bożymi.

Wielu uważa, że Paweł po prostu użył dwóch różnych słów, aby odnieść się do tej samej rzeczy. Według tego sposobu myślenia, bycie dzieckiem Bożym i bycie synem Bożym to ta sama rzecz. Ale to mija się z zamiarem Pawła. Ma on na myśli dokładnie to, co mówi. Jeżeli uwierzyłeś w Jezusa aby otrzymać życie wieczne, jesteś dzieckiem Bożym. Po uwierzeniu, jeżeli będziesz chodził według Ducha, staniesz się synem Bożym. Kiedy chodzisz według Ducha, żyjesz życiem, które odzwierciedla to, kim jesteś. Jako „syn” odzwierciedlasz charakter swojego Ojca Niebieskiego.

Przedstawiając to w prosty sposób, dziecko jest niedojrzałym potomstwem Ojca. Syn to ten, który dorasta i jest dojrzały. Przypuśćmy, że mężczyzna o imieniu Bill jest ojcem nowo narodzonego dziecka. To dziecko, poprzez swoje zachowanie, nie odzwierciedla tego, kim jest jego ojciec. Ale kiedy dziecko dorasta, może przejmować wiele manier i myśli Billa. Jeśli to zrobi, może stać się jasne dla innych, że Bill jest jego ojcem. Inni będą patrzeć na to dojrzałe dziecko i mówić: „Widać, że to syn Billa.”

To jest to, co Paweł ma na myśli. Kiedy człowiek jest [nowo-narodzonym] wierzącym, Duch Boży mieszka w nim. Jeśli chodzi według Ducha, Duch wytworzy cechy Ojca w tym wierzącym. Wtedy może być nazwany „synem” Boga.

Potwierdza to również ostatnie wystąpienie słowa „syn” w Liście do Rzymian. W Rz 8,19 Paweł mówi, że całe stworzenie „z gorliwym wypatrywaniem oczekuje objawienia synów Bożych.” Chodzi tu oczywiście o moment powrotu Chrystusa i ustanowienia Jego Królestwa. W tym dniu wszyscy wierzący będą mieli uwielbione ciała, a grzech nie będzie już więcej istniał. W tym dniu wszyscy wierzący będą żyli w doskonałej sprawiedliwości i będą odzwierciedlać święty charakter swojego Ojca.

Jeśli uwierzyłeś w Jezusa Chrystusa w celu otrzymania życia wiecznego, to posiadasz to życie [już teraz] i nigdy nie możesz go stracić. Narodziłeś się z góry od swojego Ojca (Ewangelia Jana 3:7¹) i jesteś Jego dzieckiem. Ale możesz wzrastać w życiu, które On ci dał. Możesz, przez moc Ducha, stać się dojrzałym synem Boga. W takim stopniu, w jakim to zrobisz, życie, które prowadzisz tu i teraz, może odzwierciedlać to, jak będziesz żył na wieki, kiedy TEN Syn [Boży] powróci.

Mówiąc na koniec wiele osób zastanawia się nad Listem do Galacjan 3:24-26. W tych wersetach Paweł mówi, że wszyscy wierzący w Galacji byli synami Bożymi. Ale jak jest to możliwe w świetle Listu do Rzymian 8? List do Galacjan zajmuje się chrześcijanami, którzy są kuszeni tym, aby powrócić i żyć według własnej mocy poprzez dotrzymywanie Prawa Mojżeszowego. Paweł mówi o tym, że kiedy Żydzi żyli pod Prawem, Prawo było jak pedagog dla małego dziecka. Ale kiedy uwierzyli w Jezusa, nie byli już pod jego wpływem. Pozycja, w której się znajdują, czyli w Chrystusie, są jak dzieci, które dorosły. Chrystus uwolnił wierzących od Prawa. Możemy chodzić według Ducha. W Liście do Rzymian Paweł mówi: postępujcie zgodnie z waszym wiekiem i żyjcie w świetle tego, co Chrystus dla nas uczynił.