Słowo „życie” (ζωή, zōē) występuje 14 razy w Liście do Rzymian (2:7; 5:10, 17, 18, 21; 6:4, 22, 23; 7:10; 8:2, 6, 10, 38; 11:15). Sposób, w jaki Paweł używa słowo „życie” w tym Liście, jest wspaniałą lekcją. Czasami musimy być ostrożni, aby dokładnie zrozumieć, co on rozumie przez to słowo. Takie studium może również sprawić, że naprawdę będziemy musieli poruszyć nasze komórki mózgowe!
Dzieje się tak dlatego, że słowo to może być użyte na różne sposoby. Na przykład w Rz 2:7 Paweł używa go w sposób hipotetyczny, ale niemożliwy. Gdyby człowiek mógł żyć bez grzechu (a nikt nie może), to mógłby [wtedy] zasłużyć na wieczne „życie”. W 5:10, odnosi się do faktu, że Chrystus powstał z martwych do „życia”. W 8:38, „życie” odnosi się do naszego fizycznego życia. W 11:15 Paweł mówi, że świat doświadczy zmartwychwstania „życia”, gdy Izrael przyjmie wiarę w dniach ostatecznych. Wyraźnie widać, że słowo to ma szeroki zakres znaczeń.
Moim zdaniem, pozostałe dziesięć razy, kiedy to słowo występuje w Liście do Rzymian, opisuje różne aspekty życia, które my, wierzący, mamy w Chrystusie. Kiedy uwierzymy w Jezusa, otrzymujemy „życie wieczne”. Ale to, co Paweł mówi o tym życiu, to fakt, że jest to dynamiczna kwestia. Możemy w nim wzrastać. Możemy doświadczać go i cieszyć się nim [już teraz] na różne sposoby.
Pierwszą rzeczą, którą należy zauważyć jest to, że wszystkie dziesięć z tych wystąpień znajduje się w rozdziałach 5 do 8. Jest to ta część Listu do Rzymian, która ma za przedmiot rozważań życie chrześcijańskie. Spojrzenie na te dziesięć przypadków daje nam bogate zrozumienie tego, co jest dostępne [już teraz] dla wierzących [osób posiadających życie wieczne]. Mam nadzieję, że wszyscy czytający ten blog poświęcą trochę czasu, aby przyjrzeć się tym wersetom bardziej szczegółowo w ich kontekstach. Ze względu na ograniczone miejsce, przedstawię tylko kilka krótkich spostrzeżeń.
W Rz 5,17-18 Paweł mówi, że żyjemy w świecie, w którym panuje śmierć. Ale wierzący, ponieważ został usprawiedliwiony przez wiarę, może doświadczyć panowania życia tu i teraz. On już ma życie wieczne, a w rezultacie to [posiadane wieczne] życie może prowadzić do sprawiedliwego życia [zbawionej osoby już tu i teraz].
W 6:4 Paweł mówi, że wierzący może chodzić, lub żyć, w nowości „życia”. Po raz kolejny czytelnik widzi, że mówi on o chrześcijańskim życiu i doświadczeniu tu i teraz. Wierzący, dzięki Duchowi Świętemu, może rzeczywiście mieć codzienne doświadczenie tego życia i żyć tym życiem [wiecznym], które Bóg mu dał.
W 6:22-23 jest powiedziane, że wierzący otrzymał życie wieczne. Ale jeśli będzie żył w sposób uświęcający, wyda [zrodzi] on również życie wieczne. Innymi słowy, wierzący może głębiej cieszyć się [posiadanym] życiem wiecznym. W Liście do Galacjan 6:8 Paweł mówi to w ten sposób: wierzący może postępować według Ducha i zbierać [z tego] żniwo życia wiecznego.
W 7:10 Paweł mówi, że przestrzeganie przykazań Bożych prowadzi do życia. Jest to możliwe tylko dzięki mocy Ducha Świętego, jak Paweł wyjaśnia w Liście do Rzymian 8. W 8:2, 6, 10 Paweł podkreśla, że dzięki Duchowi Świętemu, który mieszka w każdym chrześcijaninie, wierzący może mieć bogate doświadczenie życia i pokoju, a nie negatywne konsekwencje grzechu.
Jest oczywiste, że w Liście do Rzymian Paweł używa słowa „życie” na różne sposoby. Jeśli chodzi o życie wieczne, najważniejszą kwestią, którą czytelnik musi zrozumieć, jest to, że życie, które wierzący otrzymuje w wierze, może być rozwijane i manifestowane w naszym codziennym [obecnym] życiu. Możemy rzeczywiście zebrać obfite żniwo z tego życia. Tym żniwem możemy się cieszyć tu i teraz, a jego rezultatem będzie również nagroda przed Trybunałem Sądu Chrystusa. Kiedy czytamy Nowy Testament i widzimy słowo „życie”, powinniśmy zawsze zadawać sobie pytanie, o jaki aspekt życia chodzi. W Liście do Rzymian widzimy, że w większości przypadków, w których Paweł używa tego słowa, mówi on chrześcijańskiemu czytelnikowi, że przez wiarę w Chrystusa jest on nie tylko zbawiony od piekła. Dzięki darowi [życia wiecznego], który otrzymał przez wiarę, chrześcijanin może trwać i wzrastać w tym życiu [już tu i teraz].